Een mitella aanleggen - video tutorial

Volledige handleiding Een mitella aanleggen

• Pieter van den Berg Fysiotherapeut
  
  Er zijn wat misverstanden over hoe het nou het makkelijkst zou zijn.
  Veelal ziet men ze nog gewoon om de nek. Er zijn echter veel betere methoden
• Het slingverband is eigenlijk geschikt voor kwetsuren aan de polsen, elleboog, onderarm, bovenarm, sleutelbeen en eventueel schouderluxatie. Hoe gaan we dat doen?
• Dit stuk verbandmiddel kunt u gewoon kopen bij de apotheek. Vroeger gebruikten we een theedoek, de bekende mitella, maar tegenwoordig noemen we dit de “sling” en die is net zo goed, maar een stuk prettiger om te dragen. Het is een zacht materiaal, gepolsterd, en als het niet meer nodig is dan mag u het gewoon weggooien. Het is per meter te koop.
• Het werkt niet zonder een klein tiewrapje. Deze hebben we nodig om de lus te maken aan het eind van het verband.
• De grootte van de lus is niet heel erg belangrijk, als deze maar niet te klein is. Voor het nemen van de juiste maat gebruiken we natuurlijk gewoon de arm. NB: De arm gewoon laten liggen, dat is het prettigst i.v.m. de blessure. We slaan hem om de arm en, om te voorkomen dat ie niet gaat slippen, nemen we ‘m iets ruimer.
• Vervolgens is het het makkelijkst om de tiewrap achterlangs te nemen. We gaan er van uit dat de arm altijd gevoelig is, dus die laten we zo veel mogelijk rusten. We trekken de tiewrap dicht en knippen vervolgens het overtollige stukje tiewrap af.
• Je ziet ook nog wel eens een sling of een armverband om de nek. Dat is toch heel vervelend want een arm wordt best zwaar aan het eind van de dag en het continue hangen in de nek en het schuren van de band is gewoon onprettig en kan tot irritaties leiden.
• Daarom kiezen we voor de methode binnendoor, d.w.z. je haalt ‘m om de romp heen.
• Het voordeel hiervan is dat we de arm een beetje kunnen heffen en dat we schouder en arm naar achteren kunnen trekken. Dit voorkomt ook het naar voren en in elkaar zakken, waardoor de arm gaat hangen. We willen hem juist ondersteunen. Omdat we nu kiezen het verband wat meer over de rug te laten lopen, krijgen we dus duidelijk een veel groter steunvlak, betere fixatie en minder schuren en schrijnen. Uiteindelijk zorgt dit voor een prettigere fixatie, zoals dat heet.
• Voor het bepalen van de juiste lengte is het wel van belang dat de arm al redelijk tegen de buik gedragen wordt en de schouder alvast goed naar achter is geplaatst, waardoor je de arm goed tegen de romp kan trekken, want dat wordt eigenlijk de meest steunende actie. Het maken van de lus gaat, eigenlijk precies als aan de andere kant, van binnen naar buiten……
• Let op, maak ‘m niet te klein want dan komen we in de problemen met de hand. Dus we nemen ‘m ietsje ruimer hier vanachter en, eigenlijk hetzelfde als bij de eerste keer, de tiewrap achterlangs.
• Let hierbij op dat de arm iets omhoog hangt (ongeveer een graad of 5) en niet naar beneden want dan zou de zwelling alsnog in de hand of de pols kunnen lopen, waardoor deze pijn zou veroorzaken.
• Een kleine overlap en we kunnen de tiewrap bevestigen. Door de tiewrap er vlak achter te houden zal de punt in ieder geval niet in de borst prikken en nu zouden we ‘m eventueel gewoon kunnen afknippen.
• Het deel van het verband dat we overhouden knippen we ook af.
  En dit was dan de fixatie.
• Ik hoop dat het u nu duidelijk is hoe u een dergelijk verband aanlegt mocht het uzelf overkomen.